Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Αποτελεί τόσο προσωπική όσο και κοινή πεποίθηση ότι η προσχολική αγωγή και
εκπαίδευση συνιστά κρίσιμο θεσμό για την ολόπλευρη και αρμονική ανάπτυξη της
προσωπικότητας των παιδιών μας.
Τα τελευταία χρόνια, μια σειρά αντι-εκπαιδευτικών και αντι-παιδαγωγικών αποφάσεων
υποβαθμίζει και απαξιώνει τόσο την προσχολική αγωγή και εκπαίδευση όσο και
τις/τους νηπιαγωγούς.
Η Προσχολική εκπαίδευση βάλλεται απροκάλυπτα από ένα υπουργείο Παιδείας, που
πριμοδοτεί τους Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς και αποδομεί τα δημόσια
νηπιαγωγεία…
Βάλλεται βάναυσα από μία Κυβέρνηση, η οποία ανέξοδα εξαγγέλλει, την υποχρεωτική
δίχρονη προσχολική αγωγή και την ίδια ακριβώς στιγμή, απαξιώνει το έργο και τη
δουλειά των νηπιαγωγών, διαλύει και πλήττει καίρια το δημόσιο ολοήμερο
νηπιαγωγείο, παραγκωνίζοντας ανερυθρίαστα την παιδαγωγική προσφορά του.
Την ώρα που οι Δημοτικοί Παιδικοί Σταθμοί επιχορηγούνται με δεκάδες εκατομμυρίων
από το ΕΣΠΑ, σε αντίθεση με τα δημόσια Νηπιαγωγεία, που λειτουργούν, σε πολλές
περιπτώσεις, χάρη στο φιλότιμο και την προσπάθεια των νηπιαγωγών-συναδέλφων,
που πασχίζουν με νύχια και με δόντια να υπερκεράσουν τις λειτουργικές δυσκολίες και
να καλύψουν τις ελλείψεις των κτιριακών εγκαταστάσεων, των σχολείων τους, τη
στιγμή μάλιστα, που πολλοί Δήμοι δεν αποδίδουν στα σχολεία τα χρήματα που
οφείλουν – ο υπουργός Παιδείας ξεπουλάει την προσχολική αγωγή στους Δήμους,
κατόπιν πιέσεων της ΚΕΔΕ, για πέρασμα της προσχολικής αγωγής στα χέρια των
εργαζομένων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς των Δήμων, για ευνόητους βεβαίως
λόγους…
Πρόκειται για ό,τι πιο τραγικό και άθλιο έχει βιώσει η προσχολική αγωγή και
εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια…!!! Το χειρότερο είναι ότι, επί της ουσίας, για τη
σωστή εκπαίδευση των προνηπίων και των νηπίων αυτής της χώρας, φαίνεται να μην
νοιάζονται ούτε το Υπουργείο, ούτε η Αυτοδιοίκηση!
Οι Δήμοι ζητούν την προσχολική αγωγή, επειδή προσδοκούν περισσότερα κονδύλια
από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Τα προγράμματα εξομοίωσης, επίσης, των πτυχίων των βρεφονηπιοκόμων με αυτά
των νηπιαγωγών, που καλούνται να υλοποιήσουν τα Πανεπιστήμια έχουν
λειτουργήσει, ως δέλεαρ μέσα σε μία δύσκολη οικονομικά περίοδο προς τους
διδάσκοντες των Πανεπιστημιακών Παιδαγωγικών Τμημάτων.
Όμως, ποιο πρόγραμμα εξομοίωσης μπορεί να αλλάξει εντελώς τον γνωσιακό και
επαγγελματικό προσανατολισμό των βρεφονηπιοκόμων;;;;; Απολύτως κανένα!!!!
Στην Ελλάδα τα Τμήματα ΑΤΕΙ Προσχολικής Αγωγής παρέχουν επαγγελματικές σπουδές
προσανατολισμένες στην αγωγή και τη φροντίδα (όπως αναφέρεται και στις
ιστοσελίδες τους), ενώ τα πανεπιστημιακά Παιδαγωγικά Τμήματα Προσχολικής
Εκπαίδευσης παρέχουν σπουδές προσανατολισμένες στην εκπαίδευση παιδιών προ-
σχολικής ηλικίας.
Οι ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΙ έχουν τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με τους/τις
βρεφονηπιοκόμους; Έχουν τις ίδιες σπουδές και τα ίδια επιστημονικά προσόντα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:. ΟΧΙ! Είναι απόλυτα ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ ο διαχωρισμός των επαγγελματικών
δικαιωμάτων και των σπουδών.
Οι νηπιαγωγοί είναι απόφοιτοι Πανεπιστημιακών σχολών ανθρωπιστικών σπουδών,
επιστημονικά καταρτισμένοι να παρέχουν εκπαίδευση βασισμένη σε συγκεκριμένο
αναλυτικό Πρόγραμμα. – Οι βρεφονηπιοκόμοι είναι απόφοιτοι τμημάτων ΑΤΕΙ και
εκπαιδεύονται στην παροχή υπηρεσιών φροντίδας και αγωγής – δεν έχουν σε καμία
περίπτωση, τις γνώσεις να επιτελέσουν εκπαιδευτικό έργο.
Τέλος, στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. οι βρεφονηπιοκόμοι για τα παιδιά ηλικίας 0 – 4
ετών και οι εκπαιδευτικοί της προσχολικής για τα παιδιά ηλικίας από 4 – 6 ετών
διαφέρουν τόσο στην κατάρτιση και στα επιστημονικά προσόντα, όσο και στις
εργασιακές σχέσεις.
Ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο παιχνίδι για την ελληνική κοινωνία λοιπόν, έχει στηθεί με
γνώμονα τα συμφέροντα συγκεκριμένων ομάδων…
ένα ανελέητο παζάρι στην πλάτη των πολιτών…
ένα αλισβερίσι χωρίς προηγούμενο…
η εκπαίδευση των τετράχρονων και πεντάχρονων παιδιών αυτής της χώρας θυσιάζεται
στο βωμό του κέρδους…. Οι παιδαγωγικοί στόχοι και τα αντισταθμιστικά οφέλη της
προσχολικής εκπαίδευσης δε χωράνε στη λογική αυτής της Κυβέρνησης, σε αντίθεση
με τα οικονομικά και πολιτικά οφέλη, που φαίνεται να έχουν εξέχουσα θέση και
βαρύνουσα σημασία!!!
Η Κυβέρνηση, αν όντως πιστεύει στις εξαγγελίες της, οφείλει να προχωρήσει στη
θεσμοθέτηση δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης ΤΩΡΑ!
ΑΜΕΣΑ!

Το παιχνιδάκι περί σταδιακής εφαρμογής της 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης
εντός της επόμενης τριετίας, δεν πείθει πλέον κανέναν! Δεν πρόκειται απλά για
υπεκφυγή! Ούτε καν, για μία ακόμα λαϊκίστικη και φθηνή εξαγγελία της Κυβέρνησης!
Πρόκειται για τον απόλυτο εμπαιγμό μιας ολόκληρης κοινωνίας!
Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Κυβέρνηση εδώ και δύο χρόνια αλλάζει μεθοδικά τη
μορφή της προσχολικής αγωγής.
Είναι ξεκάθαρο πλέον, ότι στόχος του Υπουργείου Παιδείας, με δεδομένη μάλιστα,
την ανυπαρξία μόνιμων διορισμών, ήταν να προχωρήσει σε μαζικές συγχωνεύσεις
ή/και καταργήσεις Νηπιαγωγείων, ανά την Ελλάδα. Απέναντι στο κύμα αντίδρασης,
που συνάντησε από τη ΔΟΕ αναγκάστηκε να υποχωρήσει, τουλάχιστον σε επίπεδο
κατανομής οργανικών θέσεων, κάτι που, όμως, αν δεν αλλάξει με νέα νομοθετική
ρύθμιση, αφήνει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα, τόσο σε επίπεδο κατανομής
οργανικών, όσο και λειτουργικών θέσεων.
Το καλοκαίρι του 2016, δίχως κανένα διάλογο σε κλίμα απόλυτου αιφνιδιασμού, ο
Υπουργός Παιδείας προχώρησε στην υπογραφή δυο αποφάσεων: μια για το ωράριο
των νηπιαγωγών και μια για το ωρολόγιο πρόγραμμα των νηπιαγωγείων.
Ως προς το ωράριο, η επί τρία και πλέον, χρόνια αναμενόμενη ρύθμισή του, οδήγησε
στο να επιβληθεί τελικά το 25ωρο για το σύνολο, σχεδόν, των νηπιαγωγών (πλην των
ελάχιστων που υπηρετούν στα, μετρημένα στα δάχτυλα, 4/θέσια και άνω
νηπιαγωγεία).
Το μεγάλο πλήγμα όμως, καταφέρθηκε στο ολοήμερο Νηπιαγωγείο, του οποίου η
αδιαμφισβήτητη παιδαγωγική προσφορά παραγκωνίστηκε τεχνηέντως. Οι αλλαγές που
επιφέρει η Υπουργική Απόφαση για το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα, αποδομούν το
ολοήμερο, μετατρέπουν το ενιαίο εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε βασικό υποχρεωτικό
πρωινό και σε απογευματινό προαιρετικό. Η αντισταθμιστική λειτουργία του
ολοήμερου Νηπιαγωγείου παύει επί της ουσίας, σε επίπεδο βούλησης της πολιτείας,
να υπάρχει και το ολοήμερο μετατρέπεται σε παιδοφυλακτήριο. Με αυτό τον τρόπο
αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του ολοήμερου και εκλείπει η παιδαγωγική συνέχεια του
ολοήμερου τμήματος, από τη στιγμή που αλλάζει η ομάδα των νηπίων, που
συμμετέχουν στο, μετά τις 13:00 τμήμα, αποκόπτοντας το πρωινό από το μεσημεριανό
πρόγραμμα.
Αίρεται, πλέον, η δυνατότητα, που είχαν οι νηπιαγωγοί μετά από απόφαση του
συλλόγου διδασκόντων να εναλλάσσονται στις πρωινές και μεσημεριανές θέσεις σε
ενιαία βάση και θα αναλαμβάνουν το βασικό ή το ολοήμερο πρόγραμμα. Αυτό
δυσχεραίνει σημαντικά τη συνεργασία που ανέπτυσσαν οι νηπιαγωγοί και τη συνέχεια
των δραστηριοτήτων με βάση το αναλυτικό πρόγραμμα.

Είναι σαφές πως το νέου τύπου Ολοήμερο Νηπιαγωγείο ικανοποιεί μια εκπαιδευτική
πολιτική, αυστηρά μνημονιακής κατεύθυνσης, με το μανδύα δήθεν εκπαιδευτικών
καινοτομιών!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Είναι επιτακτική ανάγκη να υπερασπιστούμε το δημόσιο δωρεάν νηπιαγωγείο, το
δημόσιο δωρεάν σχολείο, ενάντια στις πολιτικές διάλυσης της εκπαίδευσης.
Και στον αγώνα αυτόν πρέπει να είμαστε όλοι εκεί – ενωμένοι!!!
Οφείλουμε εμείς οι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών, αλλά και όλοι οι εκπαιδευτικοί να
είμαστε σε ΣΥΝΕΧΗ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ, ώστε να προασπιζόμαστε τα αδιαμφισβήτητα
εργασιακά – επαγγελματικά μας δικαιώματα και να δίνουμε ΗΧΗΡΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να διεκδικήσουμε και να απαιτήσουμε από τη συγκυβέρνηση:
 Την άμεση θεσμοθέτηση και εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής
προσχολικής εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά σε δομές του δημόσιου νηπιαγωγείου
με αποκλειστικό πάροχο τις/τους συνάδελφους νηπιαγωγούς, αποφοίτους των
παιδαγωγικών τμημάτων προσχολικής εκπαίδευσης
 Την άμεση ανάκληση όλων των καταστροφικών ρυθμίσεων και Υπουργικών
Αποφάσεων που έχουν αλλάξει δραματικά το δημόσιο ολοήμερο νηπιαγωγείο.
 Δεκατετράχρονο εκπαιδευτικό σχεδιασμό, με δημόσια και δωρεάν προσχολική
αγωγή για όλα τα παιδιά ηλικίας 4-6 χρονών, με αναλογία 1 προς 15.
 Την βελτίωση και αναβάθμιση των κτιριακών υποδομών και του εξοπλισμού
των νηπιαγωγείων.
 Άμεσο μόνιμο μαζικό διορισμό των απαιτούμενων εκπαιδευτικών, χωρίς
όρους και προϋποθέσεις (σύμφωνα με τις ανάγκες της εκπαίδευσης και όχι τη
δημιουργική λογιστική της κυβέρνησης).